e-mail: biuro@gabinetygaleria.pl    tel: 81 524 07 27    

O nas Gabinety Diagnostyka Informacje dla lekarzy Galeria zdjęć Do pobrania Kontakt

ChirurgiaEndodoncjaOrtodoncjaImplantologiaCzym jest implant?Dlaczego implanty?Pojedyncze brakiMostyBezzębieFakty3 krokiZalecenia pozabiegowePeriodontologiaProtetykaStomatologia estetycznaStomatologia zachowawczaWybielanie zębów

Czym jest implant?

Jest w pełni funkcjonalna i estetyczna odbudowa brakujących zębów. Można dzięki niemu uzupełnić braki zębowe zarówno pojedynczych, kilku jak i wszystkich zębów. Olbrzymia zaletą tego typu rozwiązań jest to że:

• Uzupełnienie braków nie wymaga szlifowania sąsiednich zębów;
• Przywraca prawidłową czynność żucia;
• Są wygodne w użytkowaniu i posiadają dobrą estetykę;
• Są cementowane na stałe, a więc nie wymagają wyjmowania.

Jak jest zbudowany implant

Implant w całości wykonany jest z tytanu. Ma kształt cylindra lub stożka na powierzchni którego jest odpowiednio ukształtowany gwint. Tytan jest materiałem posiadającym zdolność osseointegracji czyli trwałego biologicznego połączenia z tkanką kostną w wyniku obciążenia uzupełnieniem protetycznym. Dzięki temu siła utrzymania implantu w kości po jego całkowitym wgojeniu w kości (po 3-6 miesiącach )jest znacznie wyższa od tej z jaką został wkręcony tj. ok. 35N/cm . Wewnątrz implantu znajduje się gwint wewnętrzny, który służy do połączenia części korzeniowej implantu z częścią koronową czyli łącznikiem. Łącznik wystaje już do jamy ustnej, powyżej poziomu dziąsła. Na nim jest wykonywana odbudowa protetyczna /korona, most lub zamocowanie protezy/. W zależności od miejsca założenia implantu i kąta jego nachylenia stosuje się różne rodzaje łączników. Mogą to być tytanowe lub złote czyli ogólnie metalowe oraz kosmetyczne np. cyrkoniowe czyli w kolorze zbliżonym do tkanek zęba. Kształt łącznika może być również mniej lub bardziej zbliżony do naturalnego zęba, wreszcie łącznik może być prosty czyli tylko przedłużać cześć korzeniową lub też łącznik który daje możliwość zmiany osi przyszłej korony od kilku do kilkudziesięciu stopni.

Klasyczny implant składa się z dwóch części.

1. Część korzeniowa czyli ta która zakotwiczona jest w kości i z nią się zrasta (ulega osseointegracji).
2. Część koronowa czyli ta widoczna ponad dziąsłem jest przykręcana do części korzeniowej na niej wykonywane jest właściwe uzupełnienie czyli korona, most lub proteza overdenture.

Istnieją również implanty jednoczęściowe w których część korzeniowa i koronowa są połączone. Po założeniu takiego implantu pacjent ma wykonaną koronę tymczasową na tej samej wizycie. Należy jednak bardzo ostrożnie posługiwać się takim zębem do czasu całkowitego wgojenia implantu.

Zaletą konstrukcji jednoczęściowych jest to że nie ma dodatkowych elementów łączących część koronową i korzeniową które mogłyby ulec uszkodzeniu a ząb jest uzupełniany natychmiast po implantacji, natomiast niewątpliwie można je zakładać jedynie w bardzo dobrych warunkach kostnych i określonych sytuacjach.

Czas leczenia

Najczęściej czas wgajania implantu w żuchwie wynosi 3 miesiące natomiast w szczęce 6 miesięcy. Różnice te są spowodowane różną jakością kości i dotyczą wszystkich pacjentów niezależnie od wieku i ogólnego stanu zdrowia.

W szczególnych sytuacjach i w określonych warunkach kostnych można założyć implanty (np. jednoczęściowe Nobel Direct czy Repleace Select) i natychmiast po implantacji odtworzyć brakujące zęby. Wykonuje się wtedy koronę tymczasową którą wyłącza się z kontaktu z zębami przeciwstawnymi a pacjent chodzi z nią do czasu całkowitego wgojenia implantu.

Implantacja po usunięciu zęba

Współczesne procedury implantologiczne dają możliwość natychmiastowej pomocy pacjentom którzy np. w wyniku urazu utracą ząb (dotyczy to szczególnie zębów przednich) i nie chcą nosić ruchomej protezy tymczasowej. Implant może być założony na tej samej wizycie na której usuwany jest korzeń dzięki czemu skraca się czas leczenia, zmniejsza ilość zabiegów jak również stwarza pacjentowi komfort szybko uzupełniając utracony ząb.

Dodatkową i bardzo ważną z punktu widzenia końcowego efektu leczenia korzyścią wynikającą z natychmiastowej implantacji jest to iż zapobiega się w ten sposób resorpcji wyrostka zębodołowego oraz recesji tkanek miękkich jaka zawsze występuje po usunięciu zęba.

Jednak podkreślić raz jeszcze, że nie we wszystkich przypadkach jest to możliwe a ostateczna decyzja podjęta zostaje po bardzo wnikliwej analizie danego przypadku.

Jeśli z jakiś przyczyn implantu nie można założyć natychmiast po usunięciu zęba należy odczekać ok. 6 tygodni kiedy to średnica zębodołu po usuniętym zębie ulega zmniejszeniu natomiast nie dochodzi jeszcze do zaników kości i błony śluzowej.

Zastosowanie biomateriałów

Jeśli w wyniku ekstrakcji dojdzie do zniszczenie kości lub jeśli od usunięcia zęba minęło dużo czasu często zachodzi konieczność uzupełnienie brakującej kości. Można w tym celu użyć kości własnej pacjenta, biomateriałów lub jednego i drugiego łącznie.

Ogólnie w implantologii stomatologicznej biomateriały kościozastępcze zarówno syntetyczne jak i naturalne znajdują zastosowanie między innymi:

• przy pokryciu odsłoniętego implantu,
• do wypełniania ubytków kostnych natychmiast po usunięciu zęba w celu zapobieżenie zanikowi wyrostka zębodołowego wymiarze pionowym i poziomym,
• do uzupełnienia małych braków kości wokół implantów natychmiastowych,
• przy poziomej i pionowej odbudowie wyrostka zębodołowego,
• przy wykonywaniu sinus liftingu z jednoczasową lub odroczoną w czasie implantacją.

Podsumowując nowoczesne techniki implantologiczne należy stwierdzić, że coraz rzadziej pacjenci w gabinetach stomatologicznych słyszą iż nie spełniają warunków do założenia implantów. Przy dostatecznej determinacji ze strony pacjenta i odpowiednich kwalifikacjach lekarza procedura implantacji może wymagać kilku etapów pośrednich, ale kończy się najczęściej obopólnym zadowoleniem.

Procedura kwalifikacyjna

Procedura związana z założeniem implantu to najczęściej kilka wizyt:

Wizyta pierwsza
Pacjent zapoznaje się z możliwymi metodami uzupełnienia istniejących braków zębowych. Najczęściej proponowanych jest kilka możliwości. Różnią się one m. in. czasem leczenia, kosztami oraz komfortem późniejszego użytkowania. Jeśli po zapoznaniu się z możliwymi rozwiązaniami zostaje podjęta decyzja o leczeniu implantologicznym należy ustalić czy pacjent spełnia warunki do założenia wszczepów i w tym celu zbierany jest wywiad dotyczący ogólnego stanu zdrowia oraz wykonuje się:

1. Zdjęcia rtg w celu oceny warunków kostnych,
2. Podstawowe badania krwi,
3. Modele diagnostyczne na podstawie których określone zostaje precyzyjnie położenie implantów.

Wizyta druga
Lekarz przedstawia plan leczenia, który obejmuje ilość i rodzaj przewidywanych do założenia implantów, ewentualne dodatkowe procedury i zabiegi (sinus lift, augmentacja, przeszczep kości), określa przybliżony czas leczenia oraz ustala koszty całej procedury. Pacjent ma również możliwość zapoznania się z dokumentacją fotograficzną podobnych zabiegów.
Wypełniany jest również kwestionariusz dotyczący stanu zdrowia pacjenta, informacji o zabiegu, postępowania pozabiegowego, możliwości ewentualnych powikłań oraz kosztów leczenia. Pacjenta informuje się również, że ilość i rodzaj założonych implantów w szczególnie trudnych przypadkach klinicznych może ulec zmianie w trakcie zabiegu, po odsłonięciu kości.

Wizyta trzecia
Zabieg implantacji (część chirurgiczna).
Często na jeden dzień przed zabiegiem zlecany jest osłonowo antybiotyk. Pacjent do zabiegu nie musi się przygotowywać w jakiś specjalny sposób. Wszystkie procedury związane z implantami wykonywane są w znieczuleniu miejscowym, które w zupełności wystarcza do przeprowadzenia procedury całkowicie bezboleśnie, natomiast nie daje ono tak jak w przypadku narkozy przykrych następstw pozabiegowych. W zależności od planu leczenia implanty zakłada się po uprzednim nacięciu błony śluzowej lub też coraz częściej przezdziąsłowo co nie wymaga żadnych cięć i znacznie przyśpiesza gojenie po zabiegu. Implanty mogą wgajać się zaszyte błoną śluzową, ale również z widoczną nad błoną śluzową śrubą. Po zabiegu pacjent może dostać leki przeciwobrzękowe oraz przeciwbólowe. Zaleca się zimne okłady i ograniczenie wysiłku fizycznego. Dolegliwości po implantacji można porównać do tych jakie występują po usunięciu ósemki (obrzęk i ból) a ich wystąpienie nie jest regułą. Przez dwa tygodnie zalecana jest wzmożona higiena okolicy zbiegu, płukanki z chlorheksydyny wizyty kontrolne. Zdjęcie szwów jeśli w ogóle były zakładane ma miejsce po 10 -14 dniach.